Σ' έναν αγώνα που θα 'πρεπε να είχε τελειώσει με σκορ 5-1, ξύπνησε τα τελευταία λεπτά το "φάντασμα" του Αλκαζάρ και λίγο έλλειψε να χρειαστούμε και πάλι τα ηρεμιστικά μας. Όμως, τέλος καλό όλα καλά!
Η ομάδα - εκρηκτική κατά διαστήματα - ίσως, ήταν η καλύτερη φετινή ΑΕΛ μέσα στο Αλκαζάρ. Η είσοδος στα play-offs παρέμεινε για μια ακόμη αγωνιστική στα χέρια μας.Η ΑΕΛ του Σαββάτου είναι η ομάδα που ονειρευόμαστε, η ομάδα που ομορφαίνει τα ποδοσφαιρικά απογεύματα κάθε υγιούς φιλάθλου. Η ποιότητα της ομάδας δεν αφήνει περιθώριο αμφισβήτησης σε κανέναν. Εξαιρούνται, βέβαια, ορισμένοι γραφικοί- στενόμυαλοι ( Καραγεωργίου) που μοιάζουν να είναι εκτός τόπου και χρόνου.
ΜVP του αγώνα ο αναγεννημένος Φωτάκης, ενώ ψυχή της ομάδας ο Τουμέρ ( ας του δίνει ο Αλλάχ κι άλλα ποδοσφαιρικά χρόνια κοντά μας ).Όλοι, γενικά, οι παίκτες ήταν σε πολύ καλή μέρα και η νίκη κρίνεται πέρα για πέρα δίκαιη.
Σημαντική στιγμή στο Αλκαζάρ η αλλαγή του Μετίν, που θύμισε έντονα στους παλιούς στιγμές του '88, όταν γίνονταν αλλαγή παίκτες-σημαίες της ομάδας ( Βαλαώρας, Καραπιάλης...).
Για τη διαιτησία, μια από τα ίδια. Δυστυχώς, το πρόβλημα αυτό παραμένει, κάτι το οποίο μας έχει κοστίσει σε βαθμούς και που ευτυχώς το Σάββατο δεν συνέβει.
Οι υπόλοιποι μνηστήρες της πέμπτης θέσης - πλην του Άρη - έχασαν σημαντικό έδαφος. Τα σκουλήκια εξακολουθούν να σέρνονται πίσω μας και έτσι θα σέρνονται μέχρι το τέλος.
Ο κόσμος ήταν και πάλι υπέροχος και βοήθησε "ποικιλοτρόπως" την ομάδα.
Με αυτοπεποίθηση και πίστη για θετικό αποτέλεσμα, ακόμα και χωρίς την συμπαράσταση των φιλάθλων μας( η ΓΑΔΑ κόπτεται για την ασφάλειά μας αναγνωρίζοντας, εμμέσως πλην σαφώς, την ανικανότητά της να προστατέψει το ποδόσφαιρο από ανεγκέφαλες- ξένες προς εμάς - μειοψηφίες ) η ΑΕΛ θα υπερασπισθεί το αήττητο σερί της στο Ολυμπιακό Στάδιο κόντρα στον Βάζελο. Όλοι εμείς οι πιστοί της, είμαστε βέβαιοι πως θα βγει και πάλι αλώβητη από ένα ακόμη παιχνίδι εκτός έδρας.
ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ!