Τρίτη 28 Απριλίου 2009

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : ΒΥΣΣΙΝΙ ΤΑΞΙΔΙ...




Είναι «γραμμένο» στη μοίρα και στην ιστορία αυτής της ομάδας ως κατάρα ή ως ευλογία, να περιμένει σχεδόν πάντα την τελευταία αγωνιστική: Σέρρες -1972, Νέα Ευκαρπία – (Μακεδονικός)-1978, Λύκοι (κάποτε στην Γ’)-2004, Καστοριά (κάποτε στην Β’)-2005, Καλαμαριά-2007 (κάποτε στην Α’ σχεδόν προς Β΄) και φέτος Λιβαδειά.
Τέσσερις χιλιάδες και πλέον φίλοι της ΑΕΛ μετέτρεψαν το γήπεδο της Λιβαδειάς σε «ένα μικρό Αλκαζάρ», σε ένα από τα πιο γλυκά απογεύματα της ποδοσφαιρικής της ιστορίας, για να τονίσουν με την παρουσία τους την βεβαιότητα για την κατάκτηση της 5ης θέσης.
Τέσσερις χιλιάδες και πλέον φίλοι της ΑΕΛ, (ίσως στην πιο μαζική – πλην τελικών κυπέλου – ποδοσφαιρική εκστρατεία όλων των εποχών), μαζί τους και εμείς του «Βυσσινό&ιππου», στην πρώτη «επίσημη» εκδρομή μας ως σύλλογος, αντικαταστήσαμε την ιαχή του δευτέρου ημιχρόνου του τέταρτου τελικού της ιστορίας μας, δύο χρόνια πρίν, «ΑΕΛ κυπελόοοοοο, οοοοοο, οοοο» στον ίδιο ρυθμό, με… «ταξίδι πάλι ευρωπαϊκόοοοο, οοοοο, οοοοο» και σπρώξαμε τον Τουμέρ και την παρέα του για να τους οδηγήσουμε σε μια εύκολη αλλά ιστορική νίκη.
«Ω! τι κόσμος μπαμπά!»… Δέκα λεωφορεία και περίπου χίλια ΙΧ, σε ένα απέραντο βυσσινί «κονβόι» από το πρωί της Κυριακής στην εθνική, δήλωναν από νωρίς το ποιος θα ήταν ο κυρίαρχος. Αν μετρήσουμε τις γενιές των φιλάθλων μας, χθες στο γήπεδο της Λιβαδειάς ήταν μάλλον παρούσα και η 5η. Τι να πει κανείς για το νέο ζευγάρι που ήρθε στο γήπεδο με το καρότσι και το μικρό παιδί τους! Χθες ήταν μαζί μας η νέα γενιά των πιτσιρικάδων του δημοτικού, που μέχρι χθες άκουγαν για πρωτάθλημα και κύπελλα και σήμερα μπορούν να μας βγάζουν τη γλώσσα γι’ αυτό που έζησαν : την ΑΕΛ μέσα από τη διαδικασία του πρωταθλήματος ξανά στην Ευρώπη! Τα πιτσιρίκια που την επόμενη μέρα θα έβγαζαν «μαγκιά» στο σχολείο τους απέναντι σε συμμαθητές βάζελους, γαύρους κλπ κλπ. Τα πιτσιρίκια, που μετά από είκοσι χρόνια από σήμερα, θα διηγούνται στα δικά τους παιδιά αυτό που έζησαν και θα τα παίρνουν απ’ το χέρι για να γράψουν και εκείνα με την παρουσία τους τη δική τους σελίδα στην ιστορία αυτής της ομάδας…
Αγωνιστικά, το άγχος των ποδοσφαιριστών για τη νίκη έδωσε τη θέση του στο πείσμα και στον «ποδοσφαιρικό εγωισμό». Σιγά σιγά ξετυλίχθηκε, στον άσχημο αγωνιστικό χώρο, η «ποιοτική» ανωτερότητα της ΑΕΛ και μετά το δοκάρι του 8ου λεπτού (Σαρμιέντο), πολύ νωρίς στο 11΄, ένας Τούρκος, που τα χρόνια δεν του έκλεψαν απολύτως τίποτα, έδειξε τον δρόμο για τη νίκη. Σε όλο το παιχνίδι με το «δάγκωμα της γροθιάς», αυτό ο γεννημένος νικητής, έδινε την ψυχολογία και στους υπόλ-«ιππους». Από τον «άριστο και αλάνθαστο» Βενετίδη (ασίστ σέντρα στο γκολ), στον «έφηβο» Γιαννακόπουλο, στον «μαθητή» Μπουκουβάλα, στον «κάτω τη μπάλα όχι πάσα λόμπα!» Κυριακίδη, στον «Βελγο-Μαροκινό(!)» Ααράμπ, στον «θεατή» Κοτσώλη. Για την ιστορία της σελίδας, χωρίς υστέρηση σε απόδοση οι : «αλάνθαστος» Κώτσιος (ο πρώτος που έβγαλε στο τέλος τη φανέλα), Φωτάκης, ο «μείνε-πρώτε σκόρερ» Ζουράφσκι και οι «αλλαγές» Κυριάκος, Τσίγκας και Κατσιαρός.
Στο τέλος, λοιπόν, μιας πετυχημένης χρονιάς, έτους ίδρυσης του «Βυσσινό&ιππου», ο απολογισμός λέει : δώδεκα (12) νίκες – δεκατρείς (13) ισοπαλίες και (μόλις) πέντε (5) ήττες, γκολ 36 υπέρ-26 κατά, σαράντα εννέα (49) βαθμοί, 5η θέση, συμμετοχή στα play-off και έξοδος στο uefa.
Για την «ιστορία» των αριθμών, μετά την 11η αγωνιστική μόλις μία (1) ήττα στα υπόλοιπα 19 παιχνίδια (και αυτή από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ) και από την 17η μέχρι την 30η αγωνιστική, συνεχώς στην 5η θέση της βαθμολογίας (σταθερότητα). Σε όλα αυτά να προστεθεί πως ένας νέος προπονητής (Μαρίνος Ουζουνίδης και το τιμ του), «γράφει» και αυτός τη δική του ιστορία με αυτή την ομάδα. Ίσως άτυχος στις επιλογές του (Μπενζά, Ρομπέρ, Σολάνο αλλά και Ίλις), αλλά η χρονιά που έρχεται ας του δώσει ότι η προηγούμενη του «έκλεψε».
Ας ξεσκονίσουμε λοιπόν τα διαβατήρια, ας σκεφτούμε ότι έρχεται ένα πολύ μικρό καλοκαίρι «διακοπών» και φυσικά κανείς μα κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα στο όνειρο! Είπαμε, ευχή και κατάρα είναι να «τρέχουμε» μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Λέτε, πολύ σύντομα, η ιστορία να γράψει αυτό που θα συμβεί την 6η αγωνιστική των play-off;

QUIZ 1 :
Ο Ουζουνίδης είπε :
_«Κάναμε την τούρτα, περιμένουμε το κερασάκι» ή
_ «Κάναμε την τούρτα, περιμένουμε το βυσσινάκι» ?
QUIZ 2 :
Μήπως στο λεωφορείο του συλλόγου είδε κανείς τον… «Σολάνο»?
Απάντηση: Ναι, πάνω στο άλογο με τον αγαπημένο μπάτσο (!) οδεύουνε προς την Ευρώπη!

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : ΚΑΛΥΤΕΡΑ «ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΟΙ» ΜΑΓΚΕΣ Ή ΜΟΝΙΜΩΣ ΚΟΡΟΪΔΑ;


Γαύρο με Σκορδά(κι) και Ουζ(ουνιδ)άκι στο Πασαλιμάνι

Μαύρα νέφη και πέπλοι μυστηρίου καλύπτουν συνήθως τις τελευταίες αγωνιστικές του ποδοσφαιρικού μας πρωταθλήματος. Φίλαθλοι άκρως προκατειλημμένοι και υποψιασμένοι ερμηνεύουν κατά το δοκούν αποτελέσματα ψάχνοντας επίμονα στο παρασκήνιο δολοπλοκίες, αλισβερίσια και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα η ΑΕΛ κατηφόρισε στον Πειραιά με σκοπό να αποσπάσει ό,τι περισσότερο μπορούσε μέσα στο σπίτι του αδιάφορου, πρωταθλητή ήδη για μία ακόμη χρονιά, Ολυμπιακού. Ταυτόχρονα ο συνδιεκδικητής της πέμπτης θέσης ΑΡΗΣ αντιμετώπιζε την ΑΕΚ μέσα στο ΟΑΚΑ. Οι φήμες έδιναν κι έπαιρναν όλη την προηγούμενη εβδομάδα. Και τα δύο ματς έληξαν τελικά με επικράτηση των φιλοξενουμένων και οι συζητήσεις περί προαποφασισμένων αποτελεσμάτων φούντωσαν. Η παραφιλολογία αυτή αναπτύχθηκε κυρίως από τους φιλάθλους του ΑΡΗ και από μέσα ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης, που βάλθηκαν να μας πείσουν ότι το παράδοξο συνέβη στο Καραϊσκάκη και το φυσιολογικό στο ΟΑΚΑ!!!
Ας δούμε τα πράγματα ψύχραιμα και λογικά και όσο πιο αντικειμενικά μπορούμε. Όλοι οι πιστοί οπαδοί της ομάδας μας πιστεύουν, αναμφισβήτητα, πως η ΑΕΛ με διαφορετική διαιτησία πέρυσι ή και άλλες χρονιές θα είχε περάσει τουλάχιστον αλώβητη απ’ το «Καραϊσκάκη». Φέτος λοιπόν που η διαιτησία δεν επηρέασε διόλου, ομολογουμένως, την έκβαση του αγώνα, η ομάδα κατάφερε να φύγει με το διπλό απέναντι στον αντίπαλό της, ο οποίος μας έχει συνηθίσει στην αγωνιστική αυτή συμπεριφορά χρόνια τώρα, από τη στιγμή που εξασφαλίζει τον τίτλο και έπειτα. Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι μία κακή ομάδα θα μπορούσε να καταβάλει ακόμη κι αυτόν τον αδιάφορο Ολυμπιακό και να του στερήσει το φετινό αήττητο σερί της έδρας του. Απλώς, αυτή η μεγάλη και ιστορική νίκη της ΑΕΛ ήλθε στην προτελευταία αγωνιστική όταν δυστυχώς πολύ δύσκολα μπορεί να αποδείξει κανείς ότι "δεν είναι ελέφαντας".

Η βαθμολογία της Super League από το επίσημο site της διοργανώτριας αρχής

Μια ματιά στον επίσημο βαθμολογικό πίνακα της Super league δείχνει γενική ισορροπία μεταξύ των δύο ανταγωνιστών της πέμπτης θέσης: περίπου ίσες νίκες δηλαδή. Και οι δύο ομάδες είχαν μια αρκετά φτωχή συγκομιδή βαθμών στην έδρα τους. Ωστόσο, μακριά από την έδρα του ο Άρης έχει γνωρίσει την ήττα 7 φορές, ενώ η ΑΕΛ μόλις 3. Βάσει αυτού του στατιστικού στοιχείου ποια από τις δύο ομάδες θα ήταν πιο αναμενόμενο να ηττηθεί την αγωνιστική αυτή και ποια να αποσπάσει κάποιο θετικό αποτέλεσμα; Ο συντελεστής τερμάτων του Άρη πάλι θυμίζει τον αντίστοιχο περυσινό της ΑΕΛ (με αρνητικό πρόσημο). Συντελεστής τερμάτων με αρνητικό πρόσημο δύσκολα δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο και στον βαθμολογικό πίνακα είναι ξεκάθαρο ότι οι ομάδες που έχουν σαφώς διαμορφωμένο θετικό συντελεστή τερμάτων ξεκινούν από την πέμπτη θέση (ΑΕΛ) και ψηλότερα. Παραθέτουμε τα «κουραστικά» αυτά στατιστικά στοιχεία θέλοντας να δείξουμε ότι την πέμπτη θέση δικαιούται η ομάδα μας βάσει της συνολικής της πορείας και συνέπειας στο φετινό πρωτάθλημα. Αν όλα αυτά, φίλοι του ΑΡΗ, δεν σας πείθουν για το ποια είναι η ομάδα που έπρεπε να μπει στην πεντάδα φέτος, τότε σίγουρα εθελοτυφλείτε και, εφόσον εθελοτυφλείτε και επιμένετε, αισθανόμαστε ικανοποιημένοι που σας τη φέραμε στη στροφή ακόμη και -όπως εσείς πιστεύετε- με παρασκηνιακούς τρόπους (λουμπίνα στη λουμπίνα δηλαδή αφού έτσι το θέλετε). Ήταν δανεικό άλλωστε για τη διαιτησία που είχατε μέσα στο Αλκαζάρ, για το πεντακάθαρο (…) πέναλτι με τον Θρασύβουλο και για την καθάρια (…) νίκη σας μέσα στις Σέρρες, κυρίως όμως για τα τρία γκολ με τα οποία θα έπρεπε να σας έχει φιλοδωρήσει η ΑΕΛ στο ματς του πρώτου γύρου στο Χαριλάου. Άντε περαστικά και του χρόνου.


ΕΝΑ ΝΤΟΥ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ «ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΥΡΩΠΑΣ»

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : ΑΕΛ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 0-0 7η "ΕΚΤΟΣ" ΕΔΡΑΣ ΙΣΟΠΑΛΙΑ ΛΟΓΩ...ΑΓΧΟΥΣ

Με το να σχολιάζουμε στα εντός έδρας ματς κάθε φορά τα ίδια πράγματα, γινόμαστε κουραστικοί ως και γραφικοί.
Φέτος, στο Αλκαζάρ η ομάδα είχε πρόβλημα και το κοντέρ έδειξε -20 βαθμούς!
Την Κυριακή, η αλήθεια είναι, ότι η ομάδα προσπάθησε. Είτε, όμως, εξαιτίας λανθασμένης ανάπτυξης στο κέντρο, είτε λόγω άγχους στο 2ο ημίχρονο, είτε λόγω έλλειψης σέντερ φορ, το γκολ δεν ήρθε και χωρίς γκολ δεν κερδίζεις.
Όμως, παίκτες και προπονητής – όπως και στο παρελθόν- θα δούνε τα λάθη και θα κάνουν αυτό που πρέπει έτσι ώστε στο τέλος να επιτευχθεί ο στόχος των play off.
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά αυτό που μας ξενέρωσε και δεν λέμε « προβλημάτισε »
( η λέξη « προβληματισμός » σε θέματα βίας στην Ελλάδα έχει χάσει την αξία της )
ήταν το καραγκιοζιλίκι μιας χούφτας αλητήριων με την αστυνομία, που για πολλοστή φορά μας στέλνει το μήνυμα πως δεν θέλει να βρίσκεται μέσα στα γήπεδα. Η βία , όμως, των γηπέδων επιδεινώνεται και όλοι εμείς που ονειρευόμαστε αλλιώς το ποδόσφαιρο κάθε Κυριακή, χρόνο με το χρόνο, απογοητευόμαστε και πολλοί από εμάς απομακρύνονται από τα γήπεδα.
Ο σύλλογος μας σύντομα θα αναλάβει πρωτοβουλία για την ανάδειξη του ζητήματος της βίας στα γήπεδα σε τοπικό επίπεδο.
Δεν είναι δυνατόν η σιωπηρή πλειοψηφία των φιλάθλων να ανέχεται την καταστροφή του ποδοσφαίρου από ανεγκέφαλες μειοψηφίες. Πρέπει όλοι όσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο και την ομάδα μας να ενεργοποιηθούμε έγκαιρα πριν να είναι πολύ αργά.


ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΛΠΑΣΜΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΚΑΖΑΡ
ΚΟΝΤΑ, ΟΜΩΣ, ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΠΟΥ ΚΥΝΗΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ.