ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : NΕΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΥΣΣΙΝΟκΙΠΠΟΥ

Ενημερώνουμε τα μέλη και τους φίλους του ΒΥΣΣΙΝΟκΙΠΠΟΥ ότι η ιστοσελίδα του συλλόγου αναβαθμίστηκε. Η νέα διεύθυνση είναι : www.vissinokippos-ael.gr

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : " ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΒΥΣΣΙΝΙ ! "

Είχαμε γράψει σε προηγούμενο σχόλιο ότι για μας το πρωτάθλημα τελείωσε στη Λειβαδιά και για να μην φανούμε απαξιωτικοί, άντε στα ημίχρονα με την ΑΕΚ ( το πρώτο ημίχρονο στην Καλογρέζα και το δεύτερο ημίχρονο στο Αλκαζάρ). Σε κάθε περίπτωση, όμως, τα play off είναι πλέον off και έτσι η αγγαρεία όλων μας δίνει τη θέση της" στα μπάνια του βυσσινί λαού".

Αδιαμφισβήτητα, η πορεία της ομάδας στο φετινό πρωτάθλημα ήταν από τις καλύτερες στη ιστορία της. Η ΑΕΛ ήταν πάνω απ' όλα " ομάδα " κι αυτό φάνηκε σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Σταθερή, σοβαρή, ώριμη και αποτελεσματική σε κρίσιμα εκτός έδρας παιχνίδια, κατάφερε έστω και στην τελευταία αγωνιστική να πετύχει τον στόχο της, που ήταν η έξοδος στην Ευρώπη. Με έξυπνες προσθήκες την κατάλληλη στιγμή ( Γιαννακόπουλος, Μετίν ) η ομάδα απέκτησε εμπειρία και αυτοπέποιθηση κι αν εξαιρέσει κανείς κάποιες άτυχες στιγμές στο Αλκαζάρ, έδειξε χαρακτήρα μεγάλης ομάδας.

Η προπονητική τακτική και φιλοσοφία του Μαρίνου Ουζουνίδη, αν και σε αρκετές περιπτώσεις ήτανε συντηριτική, κρινόμενη όμως από το αποτέλεσμα, ήταν η ενδεδειγμένη για να επιτευχθεί ο στόχος χωρίς απαραίτητα η ομάδα να είναι και εντυπωσιακή. Ορισμένοι παίκτες δεν μπόρεσαν τελικά να προσαρμοστούν στην ομάδα και δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Κάποιες πάλι μεταγγραφές του καλοκαιριού δεν χρησιμοποιηθηκαν ποτέ στην ομάδα. Ο βασικός κορμός, όμως, έδειξε σοβαρότητα, πειθαρχία και αποτελεσματικότητα ενώ μερικοί νέοι παίκτες ίσως θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα, κάτι που ελπίζουμε να συμβεί στο μέλλον.

Η διοίκηση γενικά κρίνεται θετικά σχετικά με τη βοήθεια που πρόσφερε στην ομάδα. Ωστόσο υπήρξαν λάθη όσον αφορά στην αντίληψη του τρόπου διεξαγωγής των αγώνων μέσα στο Αλκαζάρ σε σχέση με την παρουσία φιλοξενούμενων οπαδών και αστυνομίας ( προβλήματα συνεργασίας της διοίκησης και της αστυνομίας με τους οργανωμένους). Ελπίζουμε πως μετά και την κρίση που δημιουργήθηκε πριν τον αγώνα με τον ΠΑΟ στα play off, η διοίκηση θα επαναπροσδιορίσει κάποια πράγματα. Όλοι μας θέλουμε έναν ειλικρινή διάλογο έτσι ώστε τέτοια αρνητικά φαινόμενα και καταστάσεις να ελαχιστοποιηθούν στο μέλλον.

Οι φίλαθλοι της ομάδας στάθηκαν και φέτος στο ύψος των περιστάσεων και απομονώνοντας κάποιους λίγους ανεγκέφαλους βοήθησαν ουσιαστικά την ομάδα μέσα και έξω από το Αλκαζάρ. Δυστυχώς, και αυτή τη χρονιά η προσέλευση των φιλάθλων δεν ήταν ικανοποιητική, κάτι που οφείλεται σε πολλούς λόγους όπως στην αναξιοπιστία του πρωταθλήματος, στη βία, στην κακή διαιτησία, στις κακές γηπεδικές συνθήκες αλλά και στην οικονομική κρίση.Πάντως, όλοι όσοι πηγαίνουμε στο γήπεδο πρέπει να προσπαθήσουμε να πείσουμε όσους " απέχουν "να ξαναγυρίσουν στο γήπεδο κοντά στην ομάδα και όχι να τους κρίνουμε αρνητικά μετρώντας κάθε φορά με τα γνωστά " Αελόμετρα ". Επίσης, ως σύλλογος θα προσπαθήσουμε, παίρνοντας πρωτοβουλίες, να λυθούν κάποιες παρεξηγήσεις μεταξύ των οργανωμένων.

Η αθλητική δημοσιογραφία στην πόλη μας κινήθηκε σε υποφερτά επίπεδα. Ωστόσο, απέχει ακόμη αρκετά απ' αυτό που θα θέλαμε όλοι ( παίκτες, διοίκηση, φίλαθλοι ) για να γίνει πιο ουσιαστική και πιο χρήσιμη για την ομάδα.

Το πιο σημαντικό γεγονός με το οποίο κλείνει η φετινή χρονιά είναι η έναρξη των εργασιών κατασκευής του νέου γηπέδου μετά από επίμονη προσπάθεια και αγώνες τεσσάρων ετών. Το Αλκαζάρ το επόμενο καλοκαίρι θα μας αποχαιρετήσει για πάντα. Είναι δύσκολο κανείς να αποχωρίζεται τις αναμνήσεις του. Με συγκίνηση, νοσταλγία αλλά και σεβασμό στο παρελθόν ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον που προμηνύεται εξίσου σπουδαίο στο νέο παλάτι της ΑΕΛ μας. Η φετινή χρονιά μπορεί στο τέλος, λόγω των play off, να μας " χάλασε "λίγο, όμως η ουσία είναι ότι η ομάδα καθιερώθηκε ξανά στις μεγάλες δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου. Για να γίνει αυτό προσέφεραν τα μέγιστα όλοι : διοίκηση, παίκτες, φίλαθλοι.

Τέλος, για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, φέτος γεννήθηκε ο Βυσσινόκιππος, μια συλλογική προσπάθεια μιας παρέας και μιας γενιάς φιλάθλων που από παιδιά στο Αλκαζάρ έζησαν σχεδόν τα πάντα. Από το Πρωτάθλημα του '88 μέχρι και τον κίνδυνο υποβιβασμού στη Δ' Εθνική. Μέσα από το τελευταίο σχόλιο της φετινής σεζόν ευχόμαστε αυτή η ανιδιοτελής παρεϊστικη προσπάθεια στήριξης της ομάδας να αποδειχθεί δυνατή στο χρόνο και ουσιαστική στη συνολική προσπάθεια ανάδειξης της ιδέας που λέγεται ΑΕΛ.

Το άλογο πάει διακοπές για ξεκούραση. Μέσα στο καλοκαίρι ξεκινά το Ευρωπαϊκό του ταξίδι.

Καλό Καλοκαίρι προς το παρόν και σύντομα πάλι κοντά στην αγαπημένη μας ΑΕΛΑΡΑ. Και

μην ξεχνάτε το καλοκαιρινό σύνθημα: ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΒΥΣΣΙΝΙ!

17 ΜΑΪΟΥ 1964 - 2009 : 45 ΒΥΣΣΙΝΙ ΧΡΟΝΙΑ !

Με αισθήματα αγάπης, νοσταλγίας, αφοσίωσης και ελπίδας παραθέτουμε τα εξής :

...μ'ένα κασκόλ στο λαιμό,

με μια σημαία στα χέρια...

με δυνατή φωνή...

ΓΙΑ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΗ ΒΥΣΣΙΝΙ!

ΜΕ ΤΟ ΑΛΟΓΟ στην καρδιά...

ΑΕΛ ΓΕΡΑ!...

...45 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ...

Η ΒΥΣΣΙΝΙ ΨΥΧΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ

Στα πέρατα ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...ΠΕΡΗΦΑΝΑ

ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ...

ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ...

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ...

Τα γήπεδα τα ξερά...

Σε χρόνια δύσκολα

Τ' αθάνατα παιδιά...

Τα τρόπαια του χθες...

ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ...

ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΑΠΟ ΓΕΝΙΑ ΣΕ ΓΕΝΙΑ

ΣΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΥΠΕΣ ΚΟΝΤΑ...

45 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...

και για ΠΑΝΤΑ.

ΣΧΟΛΙΟ ΑΓΩΝΑ ΑΕΛ-ΠΑΟΚ 0-2 : Μ' ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΚΙ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΙΚΡΟ ΘΑ ΣΤΟ ΞΑΝΑΘΥΜΙΣΩ : " ΑΕΛΑΡΑ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ "

Με το να πηγαίνεις σήμερα ανελλειπώς στο γήπεδο, προφανώς και αποδέχεσαι σ'ένα βαθμό, τουλάχιστον, τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, γιατί αν δεν την αποδέχεσαι καλύτερα, ρε αδερφέ, να κάτσεις στο σπιτάκι σου. Έτσι, ούτε στον εαυτό σου θα κάνεις κακό αλλά ούτε και στην ομάδα, όταν αυτή περνά τα δύσκολα και σε χρειάζεται τότε περισσότερο.

Στον Βυσσινόκιππο, μέσα από τον τίτλο στο σχόλιο, απαντάμε, εμμέσως πλην σαφώς, σε όλα όσα συνέβησαν και προβλημάτισαν όλους μας μέσα και έξω από το γήπεδο στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Τώρα, όσον αφορά τον αγώνα, η αλήθεια είναι πως ..." το ρουφήξαμε το αυγουλάκι"!
Το ρουφήξαμε, το ρουφήξαμε (δις). Με αυτές τις δυο λέξεις περιγράφεται το χθεσινό ματς. Τα πρώτα φίδια μας έζωσαν, όταν ακούσαμε τις συνθέσεις. Είπαμε, ο προπονητής γνωρίζει καλύτερα, ας περιμένουμε...
Περιμέναμε. Η ομάδα ξεκίνησε γερά. Οι πρώτες ευκαιρίες χάθηκαν, στο 9’ μετά μια σέντρα του Κονσεισάο , η άμυνα αρμένιζε, κεφαλιά του Μπακαγιόκο και η σεμνή τελετή τελειώνει.
Φάνηκαν ακόμη μια φορά οι αμυντικές αδυναμίες της ομάδας. Μόνο η τύχη βοήθησε, το δεύτερο γκολ ήρθε αργά και η ομάδα δεν διασύρθηκε περισσότερο.
Ανατριχιάσαμε κάνοντας μια απλή πρόσθεση των ηλικιών των παιχτών. Δεν φτάνουν συνολικά την ηλικία του Μαθουσάλα.
Μας ενόχλησε η δημοσιο - υπαλληλική νοοτροπία των ποδοσφαιριστών. Εντάξει, μερικοί ήθελαν μα δεν μπορούσαν. Να το δεχτούμε κι αυτό.
Το μόνο που περιμένουμε είναι όσοι δεν μπορούν σε μεγάλη ομάδα - για εμάς η ΑΕΛ είναι πολύ ΜΕΓΑΛΗ ομάδα - να απομακρυνθούν.

Μερικές ερωτήσεις υπάρχουν:
1)Πού ήταν η ψυχολογία της ομάδας;
2)Ο Σάντος πήρε τα εσώρουχα του Μαρίνου στην κυριολεξία; Ή μας κοροϊδεύουν ομαδικά;
3)Γιατί δεν είδαμε έστω τους ώριμους παίκτες της ΑΕΛ να ζητήσουν κάτι καλύτερο; Ποιος συμβιβάζεται με την 5η θέση;
4)Μας ενόχλησαν τα λόγια του Μαρίνου στη συνέντευξη Τύπου, τι σήμαιναν αυτά τα « μόνο η πρώτη θέση έχει σημασία. Είτε δεύτερος, τρίτος, ή τέταρτος είσαι, μικρή σημασία έχει». Τι λες Μαρίνο;
Το ήθελες ή σου ξέφυγε; Η ΑΕΛ είναι μεγάλη ομάδα και είναι «καταδικασμένη» να πρωταγωνιστεί.
ΥΓ. Επειδή, την επομένη πολλή συζήτηση για αποδοκιμασίες εναντίον ποδοσφαιριστών έγινε, θέλουμε να αναφέρουμε τα εξής :
Α) Για μας η βυσσινί φανέλα με το άλογο στο στήθος είναι ιερή. Βάφτηκε με πολύ αίμα για να την βρίζουν και μάλιστα στη διάρκεια του αγώνα και μέσα στο Αλκαζάρ.
Β) Η βυσσινί φανέλα είναι ιερή και για τους ποδοσφαιριστές που τη φοράνε, γιατί πέρα από επαγγελματίες πρέπει να είναι και άνθρωποι με εγωισμό και ποδοσφαιρική μαγκιά.
Γ) Η ΑΕΛ είναι μεγάλη ομάδα και έχει κυριολεκτικά ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΟ, ο οποίος δεν έχει την ανάγκη να μιμείται τις καφρίλες οπαδών άλλων ομάδων.
Για μας το πρωτάθλημα μετά από όσα έχουμε δει στα play off τελείωσε στη Λιβαδειά...

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ( AEK - AEΛ 3-2 ) : " Α ρε ΑΕΛΑΡΑ αφού ..." το είχες"

Για να μην παρεξηγούμαστε, δηλώνουμε εξ αρχής αυτονόητα απόλυτα ευχαριστημένοι από τα
φετινά επιτεύγματα της ομάδας. Μόνο παράφρων ή κακεντρεχής μπορεί να χαρακτηριστεί όποιος δε συμμερίζεται την άποψη αυτή. Ευρώπη για τρίτη χρονιά μετά την επάνοδό μας στο προσκήνιο. Μάλιστα η ευρωπαϊκή αυτή έξοδος επιτεύχθηκε μέσω πρωταθλήματος, κάτι το οποίο δεν έχουμε καταφέρει και πολλές φορές έως τώρα. Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα πέτυχε το συγκεκριμένο στόχο επιδεικνύοντας συνέπεια και αξιομνημόνευτη σταθερότητα. Όλα καλά λοιπόν, ευρωπαίοι πάλι, ονειρευόμαστε διακοπές, παραλίες, μπαράκια αλλά και ταξίδια στη Γηραιά Ήπειρο, ευρωπαϊκούς θριάμβους και φυσικά, πιο μακροπρόθεσμα, το νέο μας βυσσινί σπίτι.
Αλλά, ρε γαμώτο, όπως και να το κάνουμε πάλι μένει μια πίκρα, ακόμη και στη δεδομένη στιγμή που δηλώνουμε ικανοποιημένοι, γιατί αυτή η ομάδα πείθει ότι μπορεί να πετύχει περισσότερα. Είναι αυτό που λέμε «τό ’χει», όπως ακριβώς «το είχε» το ύψος, σύμφωνα με τους εκφωνητές, ο «τσάρος των αιθέρων» Σεργκέι Μπούμπκα, όποτε επιχειρούσε προσπάθεια στο άλμα επί κοντώ ή «το έχει» η σύγχρονη «τσαρίνα» Γελένα Ισιμπάγιεβα. Όταν βλέπεις στο πρώτο ημίχρονο την ομάδα να πετυχαίνει δύο καταπληκτικά γκολ μέσα στο ΟΑΚΑ, να ταπεινώνει την ούτως ή άλλως ταπεινωμένη φετινή ΑΕΚ με υποδειγματική κυκλοφορία μπάλας και αλληλοκάλυψη, όταν στο 45' χάνει μοναδική ευκαιρία (Τουμέρ) να τελειώσει (ίσως) το ματς και όταν τελικά χάνει πάλι από τέρμα που προήλθε από λάθος της άμυνας ενώ ο αντίπαλος έχει όλες κι όλες δύο επισκέψεις στην περιοχή της σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, ε, λογικό είναι να ξενερώνεις μόνο και μόνο γιατί πιστεύεις ακράδαντα ότι η ΑΕΛ δείχνει έτοιμη να «έχει» κάποια άλματα πιο γρήγορα απ’ όσο φαντάζει λογικό να έλθουν βάσει της φυσιολογικής ροής των πραγμάτων.
Τέλος όμως, ένα ματς ήταν και αυτό. Δε χάθηκε τίποτα για το κάτι παραπάνω. Ούτως ή άλλως, όπως όλοι έχουμε πληροφορηθεί, κάθε θέση πιο ψηλά στη βαθμολογία των Play off χαρίζει μεγαλύτερο διάστημα χαλάρωσης και ήρεμου προγραμματισμού. Μπορούμε να «καθαρίσουμε» τα ματς στην έδρα μας και να αποδείξουμε την άξια εκπροσώπηση της περιφέρειας στην πεντάδα του πρωταθλήματος κόντρα στο αδηφάγο τέως ΠΟΚ και στον κρατικοδίαιτο Δικέφαλο του Βορρά. Την Τετάρτη ευελπιστούμε να δούμε ποδόσφαιρο υψηλών αξιώσεων και φυσικά να πανηγυρίσουμε μια μεγάλη νίκη.

«Τα έχει» τα εμπόδια το ΑΛΟΓΑΚΙ!!!
Άιντε Τουμέρ.

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : ΒΥΣΣΙΝΙ ΤΑΞΙΔΙ...

Είναι «γραμμένο» στη μοίρα και στην ιστορία αυτής της ομάδας ως κατάρα ή ως ευλογία, να περιμένει σχεδόν πάντα την τελευταία αγωνιστική: Σέρρες -1972, Νέα Ευκαρπία – (Μακεδονικός)-1978, Λύκοι (κάποτε στην Γ’)-2004, Καστοριά (κάποτε στην Β’)-2005, Καλαμαριά-2007 (κάποτε στην Α’ σχεδόν προς Β΄) και φέτος Λιβαδειά.
Τέσσερις χιλιάδες και πλέον φίλοι της ΑΕΛ μετέτρεψαν το γήπεδο της Λιβαδειάς σε «ένα μικρό Αλκαζάρ», σε ένα από τα πιο γλυκά απογεύματα της ποδοσφαιρικής της ιστορίας, για να τονίσουν με την παρουσία τους την βεβαιότητα για την κατάκτηση της 5ης θέσης.
Τέσσερις χιλιάδες και πλέον φίλοι της ΑΕΛ, (ίσως στην πιο μαζική – πλην τελικών κυπέλου – ποδοσφαιρική εκστρατεία όλων των εποχών), μαζί τους και εμείς του «Βυσσινό&ιππου», στην πρώτη «επίσημη» εκδρομή μας ως σύλλογος, αντικαταστήσαμε την ιαχή του δευτέρου ημιχρόνου του τέταρτου τελικού της ιστορίας μας, δύο χρόνια πρίν, «ΑΕΛ κυπελόοοοοο, οοοοοο, οοοο» στον ίδιο ρυθμό, με… «ταξίδι πάλι ευρωπαϊκόοοοο, οοοοο, οοοοο» και σπρώξαμε τον Τουμέρ και την παρέα του για να τους οδηγήσουμε σε μια εύκολη αλλά ιστορική νίκη.
«Ω! τι κόσμος μπαμπά!»… Δέκα λεωφορεία και περίπου χίλια ΙΧ, σε ένα απέραντο βυσσινί «κονβόι» από το πρωί της Κυριακής στην εθνική, δήλωναν από νωρίς το ποιος θα ήταν ο κυρίαρχος. Αν μετρήσουμε τις γενιές των φιλάθλων μας, χθες στο γήπεδο της Λιβαδειάς ήταν μάλλον παρούσα και η 5η. Τι να πει κανείς για το νέο ζευγάρι που ήρθε στο γήπεδο με το καρότσι και το μικρό παιδί τους! Χθες ήταν μαζί μας η νέα γενιά των πιτσιρικάδων του δημοτικού, που μέχρι χθες άκουγαν για πρωτάθλημα και κύπελλα και σήμερα μπορούν να μας βγάζουν τη γλώσσα γι’ αυτό που έζησαν : την ΑΕΛ μέσα από τη διαδικασία του πρωταθλήματος ξανά στην Ευρώπη! Τα πιτσιρίκια που την επόμενη μέρα θα έβγαζαν «μαγκιά» στο σχολείο τους απέναντι σε συμμαθητές βάζελους, γαύρους κλπ κλπ. Τα πιτσιρίκια, που μετά από είκοσι χρόνια από σήμερα, θα διηγούνται στα δικά τους παιδιά αυτό που έζησαν και θα τα παίρνουν απ’ το χέρι για να γράψουν και εκείνα με την παρουσία τους τη δική τους σελίδα στην ιστορία αυτής της ομάδας…
Αγωνιστικά, το άγχος των ποδοσφαιριστών για τη νίκη έδωσε τη θέση του στο πείσμα και στον «ποδοσφαιρικό εγωισμό». Σιγά σιγά ξετυλίχθηκε, στον άσχημο αγωνιστικό χώρο, η «ποιοτική» ανωτερότητα της ΑΕΛ και μετά το δοκάρι του 8ου λεπτού (Σαρμιέντο), πολύ νωρίς στο 11΄, ένας Τούρκος, που τα χρόνια δεν του έκλεψαν απολύτως τίποτα, έδειξε τον δρόμο για τη νίκη. Σε όλο το παιχνίδι με το «δάγκωμα της γροθιάς», αυτό ο γεννημένος νικητής, έδινε την ψυχολογία και στους υπόλ-«ιππους». Από τον «άριστο και αλάνθαστο» Βενετίδη (ασίστ σέντρα στο γκολ), στον «έφηβο» Γιαννακόπουλο, στον «μαθητή» Μπουκουβάλα, στον «κάτω τη μπάλα όχι πάσα λόμπα!» Κυριακίδη, στον «Βελγο-Μαροκινό(!)» Ααράμπ, στον «θεατή» Κοτσώλη. Για την ιστορία της σελίδας, χωρίς υστέρηση σε απόδοση οι : «αλάνθαστος» Κώτσιος (ο πρώτος που έβγαλε στο τέλος τη φανέλα), Φωτάκης, ο «μείνε-πρώτε σκόρερ» Ζουράφσκι και οι «αλλαγές» Κυριάκος, Τσίγκας και Κατσιαρός.
Στο τέλος, λοιπόν, μιας πετυχημένης χρονιάς, έτους ίδρυσης του «Βυσσινό&ιππου», ο απολογισμός λέει : δώδεκα (12) νίκες – δεκατρείς (13) ισοπαλίες και (μόλις) πέντε (5) ήττες, γκολ 36 υπέρ-26 κατά, σαράντα εννέα (49) βαθμοί, 5η θέση, συμμετοχή στα play-off και έξοδος στο uefa.
Για την «ιστορία» των αριθμών, μετά την 11η αγωνιστική μόλις μία (1) ήττα στα υπόλοιπα 19 παιχνίδια (και αυτή από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ) και από την 17η μέχρι την 30η αγωνιστική, συνεχώς στην 5η θέση της βαθμολογίας (σταθερότητα). Σε όλα αυτά να προστεθεί πως ένας νέος προπονητής (Μαρίνος Ουζουνίδης και το τιμ του), «γράφει» και αυτός τη δική του ιστορία με αυτή την ομάδα. Ίσως άτυχος στις επιλογές του (Μπενζά, Ρομπέρ, Σολάνο αλλά και Ίλις), αλλά η χρονιά που έρχεται ας του δώσει ότι η προηγούμενη του «έκλεψε».
Ας ξεσκονίσουμε λοιπόν τα διαβατήρια, ας σκεφτούμε ότι έρχεται ένα πολύ μικρό καλοκαίρι «διακοπών» και φυσικά κανείς μα κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα στο όνειρο! Είπαμε, ευχή και κατάρα είναι να «τρέχουμε» μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Λέτε, πολύ σύντομα, η ιστορία να γράψει αυτό που θα συμβεί την 6η αγωνιστική των play-off;

QUIZ 1 :
Ο Ουζουνίδης είπε :
_«Κάναμε την τούρτα, περιμένουμε το κερασάκι» ή
_ «Κάναμε την τούρτα, περιμένουμε το βυσσινάκι» ?
QUIZ 2 :
Μήπως στο λεωφορείο του συλλόγου είδε κανείς τον… «Σολάνο»?
Απάντηση: Ναι, πάνω στο άλογο με τον αγαπημένο μπάτσο (!) οδεύουνε προς την Ευρώπη!

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : ΚΑΛΥΤΕΡΑ «ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΟΙ» ΜΑΓΚΕΣ Ή ΜΟΝΙΜΩΣ ΚΟΡΟΪΔΑ;

Γαύρο με Σκορδά(κι) και Ουζ(ουνιδ)άκι στο Πασαλιμάνι

Μαύρα νέφη και πέπλοι μυστηρίου καλύπτουν συνήθως τις τελευταίες αγωνιστικές του ποδοσφαιρικού μας πρωταθλήματος. Φίλαθλοι άκρως προκατειλημμένοι και υποψιασμένοι ερμηνεύουν κατά το δοκούν αποτελέσματα ψάχνοντας επίμονα στο παρασκήνιο δολοπλοκίες, αλισβερίσια και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα η ΑΕΛ κατηφόρισε στον Πειραιά με σκοπό να αποσπάσει ό,τι περισσότερο μπορούσε μέσα στο σπίτι του αδιάφορου, πρωταθλητή ήδη για μία ακόμη χρονιά, Ολυμπιακού. Ταυτόχρονα ο συνδιεκδικητής της πέμπτης θέσης ΑΡΗΣ αντιμετώπιζε την ΑΕΚ μέσα στο ΟΑΚΑ. Οι φήμες έδιναν κι έπαιρναν όλη την προηγούμενη εβδομάδα. Και τα δύο ματς έληξαν τελικά με επικράτηση των φιλοξενουμένων και οι συζητήσεις περί προαποφασισμένων αποτελεσμάτων φούντωσαν. Η παραφιλολογία αυτή αναπτύχθηκε κυρίως από τους φιλάθλους του ΑΡΗ και από μέσα ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης, που βάλθηκαν να μας πείσουν ότι το παράδοξο συνέβη στο Καραϊσκάκη και το φυσιολογικό στο ΟΑΚΑ!!!
Ας δούμε τα πράγματα ψύχραιμα και λογικά και όσο πιο αντικειμενικά μπορούμε. Όλοι οι πιστοί οπαδοί της ομάδας μας πιστεύουν, αναμφισβήτητα, πως η ΑΕΛ με διαφορετική διαιτησία πέρυσι ή και άλλες χρονιές θα είχε περάσει τουλάχιστον αλώβητη απ’ το «Καραϊσκάκη». Φέτος λοιπόν που η διαιτησία δεν επηρέασε διόλου, ομολογουμένως, την έκβαση του αγώνα, η ομάδα κατάφερε να φύγει με το διπλό απέναντι στον αντίπαλό της, ο οποίος μας έχει συνηθίσει στην αγωνιστική αυτή συμπεριφορά χρόνια τώρα, από τη στιγμή που εξασφαλίζει τον τίτλο και έπειτα. Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι μία κακή ομάδα θα μπορούσε να καταβάλει ακόμη κι αυτόν τον αδιάφορο Ολυμπιακό και να του στερήσει το φετινό αήττητο σερί της έδρας του. Απλώς, αυτή η μεγάλη και ιστορική νίκη της ΑΕΛ ήλθε στην προτελευταία αγωνιστική όταν δυστυχώς πολύ δύσκολα μπορεί να αποδείξει κανείς ότι "δεν είναι ελέφαντας".

Η βαθμολογία της Super League από το επίσημο site της διοργανώτριας αρχής

Μια ματιά στον επίσημο βαθμολογικό πίνακα της Super league δείχνει γενική ισορροπία μεταξύ των δύο ανταγωνιστών της πέμπτης θέσης: περίπου ίσες νίκες δηλαδή. Και οι δύο ομάδες είχαν μια αρκετά φτωχή συγκομιδή βαθμών στην έδρα τους. Ωστόσο, μακριά από την έδρα του ο Άρης έχει γνωρίσει την ήττα 7 φορές, ενώ η ΑΕΛ μόλις 3. Βάσει αυτού του στατιστικού στοιχείου ποια από τις δύο ομάδες θα ήταν πιο αναμενόμενο να ηττηθεί την αγωνιστική αυτή και ποια να αποσπάσει κάποιο θετικό αποτέλεσμα; Ο συντελεστής τερμάτων του Άρη πάλι θυμίζει τον αντίστοιχο περυσινό της ΑΕΛ (με αρνητικό πρόσημο). Συντελεστής τερμάτων με αρνητικό πρόσημο δύσκολα δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο και στον βαθμολογικό πίνακα είναι ξεκάθαρο ότι οι ομάδες που έχουν σαφώς διαμορφωμένο θετικό συντελεστή τερμάτων ξεκινούν από την πέμπτη θέση (ΑΕΛ) και ψηλότερα. Παραθέτουμε τα «κουραστικά» αυτά στατιστικά στοιχεία θέλοντας να δείξουμε ότι την πέμπτη θέση δικαιούται η ομάδα μας βάσει της συνολικής της πορείας και συνέπειας στο φετινό πρωτάθλημα. Αν όλα αυτά, φίλοι του ΑΡΗ, δεν σας πείθουν για το ποια είναι η ομάδα που έπρεπε να μπει στην πεντάδα φέτος, τότε σίγουρα εθελοτυφλείτε και, εφόσον εθελοτυφλείτε και επιμένετε, αισθανόμαστε ικανοποιημένοι που σας τη φέραμε στη στροφή ακόμη και -όπως εσείς πιστεύετε- με παρασκηνιακούς τρόπους (λουμπίνα στη λουμπίνα δηλαδή αφού έτσι το θέλετε). Ήταν δανεικό άλλωστε για τη διαιτησία που είχατε μέσα στο Αλκαζάρ, για το πεντακάθαρο (…) πέναλτι με τον Θρασύβουλο και για την καθάρια (…) νίκη σας μέσα στις Σέρρες, κυρίως όμως για τα τρία γκολ με τα οποία θα έπρεπε να σας έχει φιλοδωρήσει η ΑΕΛ στο ματς του πρώτου γύρου στο Χαριλάου. Άντε περαστικά και του χρόνου.


ΕΝΑ ΝΤΟΥ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ «ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΥΡΩΠΑΣ»