ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΜΕΤΑ ΑΠΟ 27 ΧΡΟΝΙΑ ΤΕΖΑΡΑΜΕ ΤΗ "ΓΡΙΑ"ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΡΟΦΕΣ ΜΑΣ ΜΕΙΝΑΝΕ ΓΙΑ ...ΕΥΡΩΠΗΣ ΖΕΪΜΠΕΚΙΑ!

Στο σχόλιο της προηγούμενης εβδομάδας είχαμε επισημάνει την ανάγκη να γίνουν έγκαιρα οι απαραίτητες κινήσεις και να ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες επεμβάσεις με στόχο η ΑΕΛ να δώσει όλους τους ευρωπαϊκούς αγώνες στο σπίτι της, θεωρώντας δεδομένη την ευρωπαϊκή της συμμετοχή. Όπως αποδείχθηκε, δικαίως- και όχι άκαιρα -θίξαμε το εν λόγω ζήτημα. Η ομάδα επισφράγισε τη σιγουριά μας πραγματοποιώντας ώριμη και ουσιαστική εμφάνιση στο Καυταντζόγλειο.
Μετά από 27 χρόνια, η ΑΕΛ πήρε, επιτέλους, διπλό στο αχανές αλλά και καταραμένο αυτό γήπεδο. Οι 800 τυχεροί αλλά και ριψοκίνδυνοι οπαδοί μας κέρδισαν τη μάχη της εξέδρας δίνοντας από την αρχή το σύνθημα της νίκης απέναντι στη «γρια».
Ο Ουζουνίδης αυτή τη φορά δικαιώθηκε και μάλιστα φάνηκε από την αντίδρασή του στο πρώτο γκολ πόσο πολύ πίστευε στην τακτική του, αλλά και γενικότερα στην ομάδα και στους παίκτες του.
Η ΑΕΛ στο πρώτο ημίχρονο, για όσους ξέρουν από μπάλα, φάνηκε καθαρά πως κέρδιζε χρόνο- και αν εξαιρέσει κανείς δυο λάθη στην άμυνα που και πάλι είχε κάποια προβλήματα- ετοίμαζε τη μεγάλη επίθεση στο β΄μέρος .
Με την αλλαγή του Μετίν ανέβηκε το κέντρο και η ομάδα άρχισε να ξεδιπλώνει σιγά – σιγά το ταλέντο της.
Όμως, η ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Παναγιώτης Κατσιαρός που φαίνεται πως το Καυταντζόγλειο του φέρνει γούρι και με δυο καταπληκτικές ασίστ, μια στον Ζούρα και μια στον Τουμέρ, έστειλε τον Κατσιαβάκη στο σπίτι του και την «γρια» στο κρεβάτι.
Και ο Στέλιος, τρεις συμμετοχές εκτός έδρας τρία και τα διπλά! Άντε και με διπλό στο Καραϊσκάκη και στη Λιβαδειά.
Επιβεβαιώθηκε και η άποψη που είχαμε καταθέσει την προηγούμενη εβδομάδα για την άσχημη αγωνιστική κατάσταση των υπόλοιπων συνδιεκδικητών της ευρωπαϊκής εξόδου. Ο Άρης πέρασε δύσκολα από τις Σέρρες, ενώ η Ξάνθη τέθηκε οριστικά εκτός νυμφώνος μετά την ήττα στην έδρα της από τον Εργοτέλη. Το άγχος βαραίνει πλέον τον Άρη, ο οποίος είναι η μόνη ομάδα που θα μπορούσε, υποθετικά, να μας απειλήσει. Τέτοια περίπτωση πιστεύουμε, όμως, πως δεν υπάρχει.
Καλή «αποτοξίνωση» λόγω διακοπής του πρωταθλήματος και κάλεσμα σε όλους για το κρισιμότερο ματς της χρονιάς.

ΑΕΛΑΡΑ ξαναέφτασε η ώρα, να γίνεις η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ στη χώρα
και ο ΛΑΟΣ σου πάλι θα χορεύει, όπως στο ΝΟΣΑΤΕΛ και στη ΓΕΝΕΥΗ…



Υ.Γ. ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ: «Να βγάλω διαβατήριο ή καινούρια ταυτότητα;»

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : ΕΚΤΗ ΙΣΟΠΑΛΙΑ ΣΤΟ ΑΛΚΑΖΑΡ ΑΛΛΑ ΑΓΚΑΛΙ...Α ΜΕ ΤΑ PLAY-OFF!

Την προηγούμενη εβδομάδα γράψαμε πως ευελπιστούμε να σχολιάσουμε τη σημαντικότερη νίκη της χρονιάς επί του ΠΑΟΚ. Δυστυχώς, πάλι μέσα στο Αλκαζάρ μια από τα ίδια. Ευτυχώς όμως, ένα δωράκι στο Χαριλάου από τον Αγκάλι, που στον πρώτο γύρο μας είχε κάνει τη ζημιά μέσα στο σπίτι μας, μας έδωσε το δικαίωμα να αυξήσουμε τη διαφορά στους 4 βαθμούς από τον ΑΡΗ και την Ξάνθη, η οποία μπήκε επίσης στο κόλπο. Η αλήθεια είναι ότι για δεύτερη εβδομάδα η απόδοση της ομάδας δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια σχολιασμού. Κωδικοποιημένα καταθέτουμε σκόρπιες σκέψεις διακρίνοντάς τις σε δύο αντιφατικές ενότητες:

Α. Απογοήτευση, Κριτική και Μεμψιμοιρία

1. Περιμέναμε περισσότερη δύναμη και πάθος από τους ποδοσφαιριστές μας. Δεν ενστερνίστηκαν ούτε στο ελάχιστο τον παλμό της βυσσινί εξέδρας. Όλη την εβδομάδα ακούγαμε και διαβάζαμε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι οι παίκτες μας είναι αποφασισμένοι να ματώσουν μέσα στο γήπεδο θυμούμενοι τα όσα υπέστησαν στο ματς του πρώτου γύρου μέσα στην Τούμπα. Ωστόσο δεν έδειξαν να θυμούνται τίποτα, δεν έδειξαν να πιστεύουν ότι ο φετινός ΠΑΟΚ, βάσει του θεάματος που έχει προσφέρει, συμπτωματικά κατέχει τη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος. Η έλλειψη πάθους θα πρέπει να απασχολήσει μάλλον σοβαρά και τον προπονητή μας.
2. Και αγωνιστικά όμως τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Διακρίναμε κούραση και αποσυντονισμό που ίσως σ' ένα βαθμό να οφείλονται στην κρισιμότητα του αγώνα ή και στην «καλή» εμφάνιση του ΠΑΟΚ σε συνδυασμό με την απουσία -για ακόμη έναν αγώνα- του Γιαννακόπουλου. Η φαντασία από παίκτες εγνωσμένης τεχνικής κατάρτισης απουσίαζε εντελώς. Ατομικές ενέργειες δηλωτικές παίκτη ηγέτη δεν είδαμε. Αυτά που είδαμε ήταν φλύαρες μεταβιβάσεις, λάθη, διστακτικότητα, έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης. Ανησυχεί όλους μας το ντεφορμάρισμα της ομάδας στους δυο τελευταίους αγώνες. Ασφαλώς πρέπει να απασχολεί σοβαρά και την τεχνική ηγεσία.
3. Και στην κατακλείδα της πρώτης ενότητας μια ερώτηση προς τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ: Πιστεύετε ότι στην επόμενη επίσκεψή σας στην Τούμπα οι συνάδελφοί σας θα ανταποδώσουν τη φιλική διάθεση και την ευγένεια με την οποία τους αντιμετωπίσατε την Κυριακή; Μακάρι να σφάλλουμε αλλά έως τότε θα το έχουν ξεχάσει για να μην πω ότι θα έχουν διαστρεβλώσει και την εικόνα συνεπικουρούμενοι από τους, λίαν επιεικώς, απαράδεκτους δημοσιογράφους (;;) της συμπρωτεύουσας.

Β. Αισιοδοξία, Πίστη και Όραμα

1. Στον αντίποδα, το απόγευμα του Σαββάτου πολύς ήταν ο κόσμος και το πάθος ξεχείλιζε στις κερκίδες Για μία ακόμη φορά την Κυριακή ο κόσμος της ΑΕΛ προσπάθησε να πάρει στα χέρια του την κατάσταση και να δώσει ώθηση στην ομάδα. Ανταπόκριση δεν υπήρξε. Δεν πειράζει. Το Αλκαζάρ επιβάλλεται να είναι καυτό ακόμη κι όταν η ομάδα δε δίνει το έναυσμα για ενθουσιώδεις εκδηλώσεις. Ας σκεφτούμε όλοι μας ότι η δύναμη της έδρας του και μόνο είναι που έχει χαρίσει την -απίθανη (!!) για τέτοια απόδοση- έως τώρα δεύτερη θέση στον κυριακάτικό μας αντίπαλο.
2. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η είσοδος στην πεντάδα και η ευρωπαϊκή έξοδος εξακολουθεί να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από εμάς (Μήπως οι παίκτες μας το γνωρίζουν και κρατούν δυνάμεις για τα play-off; Μακάρι να είναι έτσι) συνυπολογιζόμενης και της τραγικής κατάστασης των υπόλοιπων μνηστήρων. Την ερχόμενη Κυριακή πιστεύουμε ότι η επιστροφή του Γιαννακόπουλου θα δώσει πνοή, αυτοπεποίθηση και πιο επιθετικό πνεύμα και με όλους μας στο πλευρό της η ομάδα θα φτάσει στην πολυπόθητη νίκη που θα τη φέρει αυτή τη φορά όχι Αγκαλι-ά, αλλά κυριολεκτικά αγκαλιά με την 5η θέση.
4. Ξεφεύγοντας από τα πλαίσια του καθιερωμένου εβδομαδιαίου σχολίου μας σχετικά με το ματς της αγωνιστικής και αφήνοντας το μυαλό μας να προτρέξει λίγο, ως τα τέλη Μαΐου ας πούμε, όταν θα προβληματιζόμαστε για άλλα… πράγματα, επισημαίνουμε από τώρα την ανάγκη έγκαιρης εκτέλεσης των απαραίτητων εργασιών προκειμένου η ΑΕΛ να δώσει τους πρώτους ευρωπαϊκούς αγώνες της, το μήνα Ιούλιο παρακαλώ, στο σπίτι της και να μην περιφέρεται πάλι ωσάν Τσιγγάνα πολυτελείας.
5. Σκεπτόμενοι τους ακόμη πιο μακρόπνοους στόχους της ομάδας αδημονούμε για την έναρξη των έργων κατασκευής του νέου γηπέδου. Η νέα εποχή της ΑΕΛ θα λάβει σάρκα και οστά με την έναρξη των πρώτων χωματουργικών εργασιών την οποία επιθυμεί διακαώς ο κόσμος της.


ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΒΟΡΕΙΑ ΠΑΕΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΔΙΕΥΡΥΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

16 ΜΑΡΤΙΟΥ 1988 : Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Μια πόλη ενωμένη επαναστατεί κόντρα στο κατεστημένο που θέλει άδικα να της αφαιρέσει, στα χαρτιά, όσα με ιδρώτα κέρδισε μέσα στα ελληνικά γήπεδα.

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ...
( Μια που η ΑΕΛ απουσίαζε το Σάββατο από το γήπεδο, απουσιάζει και το σχόλιο του Βυσσινόκιππου για το παιχνίδι. Την άλλη εβδομάδα ευελπιστούμε να σχολιάσουμε την πιο κρίσιμη νίκη στο φετινό πρωτάθλημα.)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Τα μέλη του Βυσσινόκιππου εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους στην οικογένεια του πρώην γενικού αρχηγού της ΑΕΛ , Βασίλη Καραμήτσου.

ΣΧΟΛΙΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : Ο ΒΥΣΣΙΝΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΥΨΩΘΗΚΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΟ ΑΛΚΑΖΑΡ ΚΑΙ ΠΕΤΑ ΓΙΑ ΚΑΛΟΓΡΕΖΑ

Σ' έναν αγώνα που θα 'πρεπε να είχε τελειώσει με σκορ 5-1, ξύπνησε τα τελευταία λεπτά το "φάντασμα" του Αλκαζάρ και λίγο έλλειψε να χρειαστούμε και πάλι τα ηρεμιστικά μας. Όμως, τέλος καλό όλα καλά!
Η ομάδα - εκρηκτική κατά διαστήματα - ίσως, ήταν η καλύτερη φετινή ΑΕΛ μέσα στο Αλκαζάρ. Η είσοδος στα play-offs παρέμεινε για μια ακόμη αγωνιστική στα χέρια μας.Η ΑΕΛ του Σαββάτου είναι η ομάδα που ονειρευόμαστε, η ομάδα που ομορφαίνει τα ποδοσφαιρικά απογεύματα κάθε υγιούς φιλάθλου. Η ποιότητα της ομάδας δεν αφήνει περιθώριο αμφισβήτησης σε κανέναν. Εξαιρούνται, βέβαια, ορισμένοι γραφικοί- στενόμυαλοι ( Καραγεωργίου) που μοιάζουν να είναι εκτός τόπου και χρόνου.
ΜVP του αγώνα ο αναγεννημένος Φωτάκης, ενώ ψυχή της ομάδας ο Τουμέρ ( ας του δίνει ο Αλλάχ κι άλλα ποδοσφαιρικά χρόνια κοντά μας ).Όλοι, γενικά, οι παίκτες ήταν σε πολύ καλή μέρα και η νίκη κρίνεται πέρα για πέρα δίκαιη.
Σημαντική στιγμή στο Αλκαζάρ η αλλαγή του Μετίν, που θύμισε έντονα στους παλιούς στιγμές του '88, όταν γίνονταν αλλαγή παίκτες-σημαίες της ομάδας ( Βαλαώρας, Καραπιάλης...).
Για τη διαιτησία, μια από τα ίδια. Δυστυχώς, το πρόβλημα αυτό παραμένει, κάτι το οποίο μας έχει κοστίσει σε βαθμούς και που ευτυχώς το Σάββατο δεν συνέβει.
Οι υπόλοιποι μνηστήρες της πέμπτης θέσης - πλην του Άρη - έχασαν σημαντικό έδαφος. Τα σκουλήκια εξακολουθούν να σέρνονται πίσω μας και έτσι θα σέρνονται μέχρι το τέλος.
Ο κόσμος ήταν και πάλι υπέροχος και βοήθησε "ποικιλοτρόπως" την ομάδα.
Με αυτοπεποίθηση και πίστη για θετικό αποτέλεσμα, ακόμα και χωρίς την συμπαράσταση των φιλάθλων μας( η ΓΑΔΑ κόπτεται για την ασφάλειά μας αναγνωρίζοντας, εμμέσως πλην σαφώς, την ανικανότητά της να προστατέψει το ποδόσφαιρο από ανεγκέφαλες- ξένες προς εμάς - μειοψηφίες ) η ΑΕΛ θα υπερασπισθεί το αήττητο σερί της στο Ολυμπιακό Στάδιο κόντρα στον Βάζελο. Όλοι εμείς οι πιστοί της, είμαστε βέβαιοι πως θα βγει και πάλι αλώβητη από ένα ακόμη παιχνίδι εκτός έδρας.

ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ!